Του Γιώργου Νούτσου*
Τίτλος σε γνωστή ιστοσελίδα:
«Μητσοτάκης στην κοινοβουλευτική ομάδα: Λέμε «όχι» σε αυτούς που θέλουν μια μικρή και φοβική Νέα Δημοκρατία»
Αυτή και μόνο η φράση, αποτελεί ευθεία βολή και προσωπική προσβολή έναντι οιουδήποτε εκφράζει με ψήφο ή άποψη μια στάση κριτική
Τελικά, πορεύονται με έναν περίεργο “μεγαλοϊδεατισμό” και μια αδικαιολόγητη εγωπάθεια. Δεν ενδιαφέρει προφανώς το τι πρεσβεύει η ΝΔ, ποιες πολιτικές ακολουθεί, πόσο ξεχειλώνει αρχές και αξίες, πόσο εύκολα ξεπερνά την σταθερά ενός ριζοσπαστισμού, που ιδεολογικά στήριξε τον Κοινωνικό Φιλελευθερισμό του Καραμανλή
Αρκεί… να νέμεται την εξουσία
Και στον αντίποδα, λοιδορεί την περιώνυμη επιστροφή στις ρίζες, που ήταν αυτές που κράτησαν την παράταξη ζωντανή εδώ και 50 χρόνια και που η ύπαρξή τους, εξακολουθεί να αποτελεί πάγιο αίτημα της συντριπτικής πλειοψηφίας, όσων παραδοσιακά στήριξαν την Παράταξη
Το να θεωρείς, πως, προτάσσοντας ως φόβητρο την απώλεια της εξουσίας, θα σου δώσει αυτό που διακαώς ποθείς και την νομή της για ακόμα περισσότερο χρόνο, αποτελεί πλάνη οικτρά, καθώς προφανώς δεν μπορείς ή δεν θέλεις να αντιληφθείς, πως υπάρχουν κάποια πράγματα, που δεν μπαίνουν στο ζύγι….
Αρχές και αξίες…
Αναρωτιέμαι αν κάποιοι έχουν την ικανότητα να αντιληφθούν το τι πρεσβεύουν, που ακουμπάνε, ποιες χορδές του σύγχρονου Έλληνα κινητοποιούν και τον κάνουν να αντιδρά.
Πότε ;;;
Όταν…. αντιλαμβάνεται, πως η δύναμη αυτής της κοινωνίας που είναι η οικογένεια, κλονίζεται και αμφισβητείται από ισοπεδωτικές και λανθασμένες επιλογές…
Όταν…. η λεκτική Πατριδοκαπηλία προσπαθεί να καλύψει τα τεράστια κενά, που αφορούν την πραγματική προάσπισή της Πατρίδας, έναντι όσων την επιβουλεύονται…
Όταν… στο όνομα του δικαιωματισμού (κάθε μορφής) ξεπερνάμε ανερυθρίαστα την Συνταγματική πρόβλεψη της θρησκευτικής μας ταυτότητας και δημιουργούμε συνθήκες , που περισσότερο υποδηλώνουν έναν άτυπο μεθοδικά ενορχηστρωμένο διωγμό…
Όταν… η κοινωνία αναζητά ερείσματα να κρατήσει κοντά της τις νέες και τους νέους, μα αδυνατεί να το πράξει, καθώς τα πάντα συντελούν στον ξενητεμό τους και την αναζήτηση ελπίδας και μιας καλύτερης ζωής…
Όταν τέλος… με όλα τα παραπάνω, που εντελώς πρόχειρα απαριθμώ, μας στερείται η δυνατότητα και το κίνητρο, να βάλουμε κι άλλη πλάτη, να παλέψουμε για όσα πιστεύουμε, μα στο διηνεκές τα αναζητούμε, χωρίς πουθενά να τα ανταμώνουμε…
Και τα ερωτήματα είναι αδυσώπητα…
Για πόσο ακόμα;
Προς ποια κατεύθυνση;
Με ποια βασικά πειστικά προτάγματα;
Μπορεί φίλοι μου, οι ιδεολογικοί αντίπαλοι της ΝΔ να σπαράσσονται την ώρα αυτή από εσωστρέφεια και κανιβαλισμό και να μην αποτελούν ίσως μια ελκτική δυνητική πολιτική και κομματική επιλογή τουλάχιστον στο κοντινό μέλλον….όμως δυστυχώς και στο χώρο της κυβερνητικής παράταξης, το πρόβλημα είναι το ίδιο σοβαρό, καθώς τα μηνύματα στάλθηκαν από τους πολίτες αρμοδίως… μα αν κρίνω από την στάση των κυβερνητικών στελεχών και του πρωθυπουργού, προφανώς και δεν “ελήφθησαν” …πράγμα, που προαναγγέλλει δυστυχώς, τη συνέχιση των χαμηλών πτήσεων της Παράταξης και την αναζήτηση ρεαλιστικών διεξόδων στα προφανή υπαρκτά αδιέξοδα σύσσωμης της Κοινωνίας……!
Αν μη τι άλλο, προκλητική και ενδιαφέρουσα αναμένεται η συνέχεια, με τα επεισόδια στο καθημερνό σήριαλ των γεγονότων, να μην αφήνουν κανέναν αδιάφορο και να δοκιμάζουν ανατρεπτικά τις παλιές δοκιμασμένες συνταγές………..!
- Πολιτικός επιστήμονας / πρώην δήμαρχος Γρεβενών
