Δεν υπήρξε πρόσωπο και ψυχή Παπαγιώρ που να μην φώτισες…
Γνώριζες την ουσία του Θεού αλλά και του ανθρώπου…μας αγάπησες πολύ μα αγαπήθηκες περισσότερο.
Μία φορά και έναν καιρό υπήρξε ο πιο πλατύς άρχοντας, ιερέας του τόπου που λευτέρωνε κάθε καημό και στεναχώρια των ανθρώπων.
Έδινε ελπίδα στους φόβους,στις αγωνίες και στις σιωπές των χωριανών….
Τελεψε τη θητεία του κι έφτασε στην ανώτατη κορυφή.
Καλό ταξίδι με βαθύτατη ευγένια και υπόκλιση Παπαγιώρ…
Υπήρξες θεία κοινωνία και αντίδωρο για όλες τις γενιές που μεγάλωσες.
ΟΛΓΑ ΓΑΛΑΝΟΥ
***
(Εξαίρετο κείμενο της φίλης Όλγας για τον π. Γεώργιο Λιούζα (1927-2023) εφημέριο του Ιερού Ναού Αγίου Δημητρίου, 1977-2006, στο Μέγαρο Γρεβενών).
