Χρονικά 3.3.2023
Φίλτατε διευθυντὰ τῶν ΧΔΜ,
ὡραῖος ὁ περιπλανώμενος ἐν μέσῳ βιβλίων (τί ἄλλο;) Ἔμφρων στὸ τελευταῖο τεῦχος (24/2), συγκινητικὸς ὁ αὐτάδελφός μου μὲ τὸ Βασιλικὸ Ναυτικό (ἀπὸ κεῖ πέρασα μετὰ 8 χρόνια καἰ ἐγώ, μὲ ἄλλες περιπέτειες…), ὁ Τσιώλης θαυμάσιος ὅπως πάντα, μὲ συγκίνησε ἡ ἀνθρώπινη προσέγγιση τοῦ τ. Δημάρχου Γρεβενῶν γιὰ τὸν Κώστα Καραμανλή.
Σκόνταψα λίγο στὴν κ. Μάρω Σιδέρη καὶ τὶς παραλληλίες παραβολῆς ἀσώτου καὶ Ἑλλήνων. Ὄχι ὅτι ἀστοχεῖ, ἀλλά θαρρῶ δίνει πολὺ γκρίζο τόνο σ᾽ ἕνα κείμενο ποὺ εἶναι εὐφρόσυνο μέχρι δακρύων – παρήγορων βέβαια. Γιὰ νὰ τὸ πῶ μὲ τὸ ἀψευδὲς στόμα ἁγίου, ὑπάρχει καὶ ἡ ἄκρως αἰσιόδοξη ματιὰ τοῦ Ρωμανοῦ τοῦ Μελωδοῦ, ποὺ τελικὰ μπάζει καὶ τὸν πρεσβύτερο στὸ σπίτι γιὰ νὰ συμμετάσχει στὴ χαρούμενη πανήγυρη, ἤτοι στὴ Βασιλεία τῶν Οὐρανῶν. Δὲν εἶμαι ὁ κατάλληλος γιὰ θεολογικὲς συζητήσεις, προτιμῶ νὰ ἀκουστεῖ ἡ κελαδιστή, ἀνοιξιάτικη φωνὴ τοῦ Ποιητῆ:
Εἰς τὸν ἄσωτον υἱόν
Οἶκος κα´ (μιλάει ὁ πατέρας στὸν πρεσβύτερο υἱό):
[…] «Ὅθεν σὺν ἅπασιν, υἱέ, τοῖς εἰς τὸ δεῖπνον κληθεῖσιν
εὐφραίνου καὶ μελῴδει μετὰ πάντων τῶν ἀγγέλων·
ὁ γὰρ ἀδελφός σου ἀπώλετο καὶ ηὑρέθη·
οὗτος νεκρὸς ἦν καὶ ἀπροσδοκήτως ἀνέζησεν».
Ταῦτα οὖν ἀκούσας οὗτος ἐπείσθη
Καὶ ἠγαλλιᾶτο μετὰ τοῦ συγγόνου [= ἀδελφοῦ ] αὐτοῦ καὶ ψάλλων
ταῦτα ἔλεγεν·
«Ἅπαντες κράξατε μετ᾽ εὐφημίας,
ὅτι μακάριοι ὧνπερ ἀφίεται
πᾶσα ἁμαρτία, καὶ ἡ ἀνομία
ἐπεκαλύφθη καὶ ἐξηλείφθη·
σὲ εὐλογῶ, φιλάνθρωπε, ὃς ἔσωσας καὶ τὸν σύγγονον,
ὁ τῶν αἰώνων δεσπότης καὶ κύριος».
(Ἀρχιμ. Ἀνανίας Κουστένης, Ρωμανοῦ Μελωδοῦ Ὕμνοι, Ἀθήνα 32021, σελ. 948-950)
Δὲν παραθέτω τὴν ἔμπονη, θαυμαστὴ ἑρμηνεία τοῦ μακαριστοῦ ἐκδότη, ὄχι μόνο γιατὶ τὸ κεἰμενο εἶναι ἑρμηνευτικὰ προσιτὸ στὸν καθένα, ἀλλὰ καὶ γιὰ νὰ παρακινηθεῖ ὁ φίλος ἀναγνώστης νὰ μὴ χάσει τὴν εὐκαιρία νὰ διαβάσει καλὸν ἑλληνικὸ λόγο!
Καλὸ στάδιο, εὐλογημένο Πάσχα!
Δημήτριος Δ. Τριανταφυλλόπουλος
Πανεπιστήμιο Κύπρου
Λευκωσία
