Ἀνέφκαμι κι ἀνέφκαμι. Πόσις φουρές; Μνιὰ ζουή. Ἀφόντας θυμούμιστι τοὺν ἱαυτό μας. Δγυὸ φουρὲς τοὺν χρόνου. Μνιὰ πάηνάμι ‘μΠασκαλιά. Κι μνιὰ στοὺ πανηγύρ’, τώρα τοὺ καλουκαίρ’, 20 ‘πτοὺν Θιρστή. Ὅμους ὅλ’ τ’ζουή μας τοὺν βλέπουμι ὅλ’ τ’μέρα. Ἀνέβηναν οἱ μάννιζμας κι οἱ μπάμπιζμας, οἱ ἄντρ’-παπποῦδις κι πατιράδις. Οἱ τρανοὶ ἀνέβηναν μὶ τὰ μπλάργιατς κι τὰ γουμάργιατς. Ἡ θκόζμας ἡ Τρανὸς καβάλα στοὺν τρανὸ τοὺν Ἀράπ’. Εἶχι μαζίτ’ κι τοὺ δισσάκκ’ μὶ τοὺ Ἰβαγγέλιου κι τὰ Ἱηράτ’, κι λίγου ψουμουφάϊ π’τοὺν ἔβαζι ἡ μάνναμ’. Ἡ Ἀράπς εἶχι κι μνιὰ καλὴ τράκα στοὺ λιμότ’. Ἔξυπνου μπλάρ’ ἀ κι παμπόνηρου! Ἅμα σὶ καταλάβισκνι λίγου μπόσκου, σ’ἔφυγνι, κι ἂς εἶχι τὰ φουρτώματατ’ σβάρνα. Σιγὰ ‘πθὰ τοὺν φόρτουνις! Ἰμένα μὶ λιὲς ἀ ρά, ‘πθὰ σιάφνι νὰ τοὺν φουρτώησ’! Ὅμους ἰμεῖς τοὺν φόρτουνάμι κι μνιὰ χαρά. Ὅταν μᾶς τέλειουσι, ἡ Νένις τοὺν ἔκλαψι, κι μεῖς στιναχουρέφκαμι! Ξιμισιάσκι μνιὰ ζουὴ φουρτχιὸ γιρό. Ἀνέβηνάμι στοὺν ἁηΛιᾶ κι μεῖς τὰ πιδγιὰ ἀ κι τὰ κουρίτσια τὰ πλαλοῦντας. Αὐτάϊας γένουνταν 1950-1970… Σὰν δουκιοῦμι τοὺ πῶς ἀνέβηνάμι… Ἔμπηνάμι στὰ Ἀμηρικάνκα τὰ πουλυβουλεῖα κι στ’Ἀντάρτκα τ’ἀμπριά.
Σὶ ὅλ’ τ’λειτουργία ἀκούουνταν ἀγκαρίζματα κι χλιμιντρίσματα, κυπριά, κουδούνια κι τράκις. Ἦταν ὅλα πουλὺ ὄμουρφα! Ἡ Παπαδγιαμάντς θὰ ἔγραφι πουλὺ οὑραῖα πράματα!
Ἅμα τέλειουνι ἡ λειτουργία κάθουνταν ὅλ’ σὶ κάνα στρουσίδ’ ποὖχαν φέρ’ ἀπ’ τοὺ σπίτιτς. Ἰκεῖ ἔτρουγαν ὅλ’ μαζί. Ἡ ἰπιτρουπὴ τςἸκκλησιᾶς, Μαστρουγιώρς Τζουκουϊάνντς Τζουκουθύμνιους, ἔψηναν κι δγυὸ ἀρνιὰ κι τὰ μέραζαν στοὺν κόσμου. Χόριβαν κιόλας. Στοὺν χουρὸ ἀμπρουστὰ ἡ παπᾶς κι ἀκλουθοῦσαν ὅλ’. Κατιβαίνουντας τοὺν ἅηΛιᾶ οἱ γναῖκις πιρπατοῦσαν κουντὰ στοὺν παπᾶ κι τραγδοῦσαν. Τραγδοῦσι πρώτ’ πρώτ’ ἡ Ἰβλαμπία ἡ Βέτινα ντὲ ντέ, μάειντι ντέ, ἴλιγι, ἡ Τασιοῦλα ἡ Μπατσιακαντώνινα, ἡ Γκισιλούλινα κι οἱ νιώτιρις. Αὐτὲς ἦταν τρανὰ κυπριά. Εἶχαν καλὸ κανέλ’ στοὺ λάρυγγατς, ἴλιγι ἡ θχειάκου Λένου, σὰν τὰ ἀσημόκυπρα. Ἔφταναν σμπλατέα κι ἰκεῖ τραγδοῦσαν κι χόριβαν. Ἰκεῖ ἔσουνι κι τοὺ προυϊνὸ πανηγύρ’. Τοὺ βραδάκ’, γιὰ νἄπιφτι τοὺ λιβάκουμα κι νὰ ἀργασίντζι, τοὺ πανηγύρ’ γένουνταν στὰ καφινεῖα τςπλατέας.
Τώραϊας, ‘πτὰ λέμι ἰδώϊας, πᾶν’ ὅλα.
Ἄει. Χρόνια πουλλὰ χουργιανοί. Χρόνια πουλλὰ στοὺν Λιάκου κι στςΛίιδις. Κάναν κιρὸ εἴχαμι τοὺν Κρανουλία, τοὺν Δάσκαλου Λία, τοὺν Φακουλία, τοὺν Τζιουνουλία τοὺν Καβρουλία, τοὺν Τουτσκουλία. Ἀπόμειναν δγυὸ κι ἡ Λιάκους.
20.7.2025 ἀρνιμα.
