Πέμπτη, 22 Μαΐου 2025
Κατερίνα Τζωρτζινάκη
NAYTEMΠΟΡΙΚΗ
Όταν οι «λαντζέρηδες» στη Μέση Ανατολή, Ευρωπαίοι, παίρνουν αποστάσεις από το τελευταίο γεύμα στη Γάζα, κι από κώμα να έχεις συνέλθει, αντιλαμβάνεσαι ότι σε εκείνη τη λωρίδα γης γίνεται σφαγή.
Όταν η Ολλανδία, παραδοσιακή σύμμαχος του Ισραήλ, δεν μπόρεσε να καταπιεί μια από τις μεγαλύτερες μαζικές διαμαρτυρίες στη Χάγη το Σαββατοκύριακο, όταν η Βρετανία, sous chef στο Μεσανατολικό, έχασε την υπομονή της, όταν η Σλοβενία φωνάζει ότι η απάθεια την υπόληψη της Ε.Ε. χαράζει, καταλαβαίνεις ότι σώθηκαν οι προφάσεις.
Μετά από τόσο καιρό, θέλουν να σώσουν τα προσχήματα ή τη συνείδησή τους;
Μετά από τόσο καιρό, είδαν το κολαστήριο, τον αδιάκριτο βομβαρδισμό νοσοκομείων, τα κομματιασμένα παιδιά, την πείνα, τα σχέδια για εθνοκάθαρση, τη σφαγή των εργαζομένων σε ανθρωπιστικές οργανώσεις, τη συγκάλυψη, την προσπάθεια εξάλειψης; Καλά, όχι όλοι. Ελλάδα και Κύπρος από τον Οκτώβριο του 2023, όταν δεν μένουν στη δημιουργική αποχή (γ.σ. ΟΗΕ), αρνούνται ακόμη και την αποστολή μηνύματος στο Τελ Αβίβ.
Άλλοι δεν θέλουν να είναι οι τελευταίοι που κατεβαίνουν από το τρένο της ανοχής.
Στις αρχές Μαΐου, ο βουλευτής των Τόρις, Μαρκ Πρίτσαρντ, δήλωσε στη Βουλή των Κοινοτήτων: «Για πολλά χρόνια -είμαι είκοσι σε αυτή τη Βουλή- υποστήριζα το Ισραήλ σχεδόν με κάθε κόστος. Αλλά σήμερα θέλω να πω ότι έκανα λάθος και καταδικάζω το Ισραήλ για όσα κάνει στον παλαιστινιακό λαό στη Γάζα και επιπλέον στη Δυτική Όχθη και θα ήθελα να αποσύρω την υποστήριξή μου αυτή τη στιγμή για τις ενέργειες του Ισραήλ, για όσα κάνει αυτή τη στιγμή στη Γάζα».
Είδε φως στον δικό του δρόμο για τη Δαμασκό; «Ανησυχώ πραγματικά ότι αυτή είναι μια στιγμή στην Ιστορία που, όταν οι άνθρωποι κοιτάξουν πίσω, θα δουν ότι κάναμε λάθος ως χώρα».
Τώρα, η μεταστροφή, μετά την ντροπιαστική σιωπή (Financial Times στο άρθρο της συντακτικής επιτροπής της 6ης Μαΐου) είναι μια κάποια αρχή. Δεν αρκεί, όμως, αν ο Αμερικανός μάγειρας δεν εμπλακεί.
