Τριάντα χρόνια πέρασαν από τον σεισμό που συγκλόνισε τα Γρεβενά τον Μάιο του 1995. Σαν σήμερα. Ήταν μια στιγμή καταστροφής, αλλά και μια αφετηρία αναγέννησης. Οι κάτοικοι στάθηκαν όρθιοι, έδειξαν θάρρος, ξανάχτισαν σπίτια και ζωές. Έγιναν πιθανώς και λάθη, αλλά φάνηκε η αλληλεγγύη. Η πόλη ανασυγκροτήθηκε, με νέες υποδομές και πίστη στο μέλλον. Πολλοί κατέφτασαν δίπλα μας και στάθηκαν κοντά στα Γρεβενά του τότε.
Σήμερα, όμως, η εικόνα είναι διαφορετική. Η ερήμωση χτυπά την πόρτα. Νέοι φεύγουν, τα χωριά αδειάζουν, και η ανάπτυξη που κάποτε οραματιστήκαμε μοιάζει να ξεθωριάζει. Να χάνεται. Δεν φτάνει να θυμόμαστε τον σεισμό μόνο ως τραγωδία – πρέπει να τον θυμόμαστε ως υπενθύμιση πως όταν θέλουμε, μπορούμε να ξαναχτίσουμε. Όχι μόνο σπίτια, αλλά και κοινότητες προσώπων.
Το μήνυμα των 30 χρόνων είναι απλό: Δεν ξεχνάμε τι περάσαμε, αλλά δεν συμβιβαζόμαστε με την παρακμή. Είναι ώρα για σχέδιο, δράση και πίστη ότι τα Γρεβενά μπορούν ξανά να ζωντανέψουν. Έχουν δυνάμεις, έχουν ανθρώπους που δημιουργούν. Όπως τότε, έτσι και τώρα, έχουμε τη δύναμη να αλλάξουμε το αύριο. Φτάνει να δράσουμε σήμερα, τώρα. Όλοι μαζί.
Θεολογία Δ. Τσουκαλά
Εκδότρια ΧΡΟΝΙΚΩΝ ΔΥΤΙΚΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ
