Ἀντάμουσα μνιὰ μέρα τοὺν Θουδουρῆ. Εἶνι ἀπ’ τοὺ Μπλάτσ’, ἀλλὰ ἔχ’ σπίτ’, οἰκουγένεια ἀ κι πρόβατα σνἌρδασσα. Ἔχ’ κιἕνα καλὸ πιδί, τοὺν Παντιλάκου. -Θουδουρῆ, πῶς πααίν’ τοὺ κουπάδ’; -Καλά, ἀφέντ’. Εἶνι ντὶπ παλιός. Μὶ καλὴ ψυχὴ κι μνυαλό! -Ἀρχίντσιτι τςγέννις; -Ἀποὺ κάνα, κι πρῶτα ἡ Θιὸς σὶ λίγου ὅλα. -Κουλιάστρα ἔχς, Θουδουρῆ; -Θὰ σὶ στείλου, ἀφέντ. Κι σὶ δγυὸ μέρις μ’ἔστειλι. Βάνου τοὺ τηγάν’, ρίχου τοὺ κίτρινου γάλα ὅλου λίπους κι ἀνακατώνου, ὅπους ἔφκιανι ἡ μάνναμ’. Σὶ λίγου εἶχα μπρουστάμ’ ‘νκουλιάστρα, ὅπους προυτοῦ ἀποὺ 65 χρόνια! Πῶς πιρνοῦν τὰ βλουημένα… Ἔρξα κι λίγου ζάχαρ’ κιἔφαγα κουλιάστρα. Χρόνια εἶχα νὰ δῶ, νὰ φκιάσου ἀ κι νὰ φάου. Νἆνι ἰβλουγημένου τοὺ κουπάδ’ τ’Θουδουρῆ τ’ἰβλουγημένου, ὅπους γράφ’ ἡ Κόντουγλους γιὰ τοὺ μαντρὶ τ’Γιάνν’ τ’ἰβλουγημένου. Ἴδγ’ εἶνι!!!
Κουλιάστρα ἔτρουγάμι μκροὶ τοὺ χειμῶνα ἁπ’γιννοῦσαν οἱ προυβατίνιζμας κι οἱ γίδις μας. Ἡ κουλιάστρα-κλιάστρα ἢ γκουλιάστρα-γκλιάστρα ἢ κολάστρα-colostrum ἢ πύαρ ἢ προυτόγαλα κρατοῦσι κάνα τρεῖς-τέσσιρις μέρις. Ἦταν γιὰ νὰ πάρν’ τὰ γινντσιάρκα ὅλα τὰ ἀντιβιουτικὰ φάρμακα κι τὰ ἰμβόλια κι τὰ ἀντισώματα ἁπ’χρειάζουνταν. Ἀλλοῦ τ’φκιάν’ κι γλυκό. Ἰδίους ἀπ’ τςγιλάδις.
Ἰμεῖς ἰτότι τνἔτρουγάμι κι μᾶς ἴλιγαν οἱ τρανοί, -Πατᾶτι ρὰ στοὺ τσιουμπίδ’ τςσόπας κι νὰ λέτι, Ἔτσιας σιδηρέϊνα νὰ γέν’ κι τ’ἀρνιάτς κι τὰ πρόβατατς.
Ἅμα τςχάνουνταν κάνα κατσίκ’ μὶ κουλιάστρα στοὺ στουμάχ’, αὐτόϊας τοὺ κρατοῦσαν. Γιόμπζαν τοὺ στουμαχάκ’ μὶ ἕνα πλόχειρου χουντρὸ ἅλας κι τοὺ κριμοῦσαν στοὺ γριντουκάρφ’ στοὺ κατώη. Ἅμα στέγνουνι ἔτσιας στοὺν ἀέρα τοὺ ἔλυουναν μὶ νιρὸ κι τόβαναν σὶ μπουκάλ’. Κι ἅμα ἦταν νὰ πυτχιάσν τοὺ γάλα ἔβαναν ἀπ’ αὐτὴν ‘μπτιά. Δὲν ἔκουβι κάνα χόβ’.
Τοὺ ξανάγραψα αὐτόϊας γιὰ ‘μπτιὰ ΜΙΚΡΟΒΑΛΤΟΥ ΠΕΡΙΛΕΙΠΟΜΕΝΑ σιλὶς 280. Ὅμους τ’γράφν πυτιὰ κι βγαίν’ ἀπ’τ’λέξ’ πύαρ-πρωτόγαλα. Κι ‘γὼ θαρροῦσα τόσα χρόνια ὅτ’ ἡ πυτιὰ βγαίν’ ἀπ’ τοὺ ρῆμα πήγνυμι-πήζω. Τνἔχου λάθους στοὺ βιβλίου ΜΙΚΡΟΒΑΛΤΟΥ ΠΕΡΙΛΕΙΠΟΜΕΝΑ…. Ὅμους τοὺ σουστὸ εἶνι πυτιά-πυτχιάζω!
Ἰά νὰ δῆς σὰν πόσα τὰ μαθαίντς καλλίτιρα, ἅμα σκαλίιζς παλιὰ χαρτχιά!
Παρασκιουβὴ 28φλιβάρ 2025
δγυὸ χρόνια ἀποὺ τὰ μαῦρα Τέμπη
ἀρνιμα
