Το παρόν άρθρο δεν έχει στόχο να βρει κάποια λύση, αλλά κυρίως να προβληματίσει. Καθώς περνούν τα χρόνια, ο αθλητισμός παίρνει άλλες διαστάσεις, πλέον, οι αγώνες δεν περιορίζονται μόνο στα γήπεδα. Μέρα με την μέρα όλο και συχνότερα σκηνικά βίας έρχονται για να αλλοιώσουν και να αμαυρώσουν την ομορφιά του αθλητισμού. Ένταση, καυγάδες και ακραίες σκηνές βίας, παίρνουν πρωταγωνιστικό ρόλο επισκιάζοντας τον αληθινό πρωταγωνιστή, τον αθλητισμό. Και όλα αυτά γιατί; Για την ‘’επικράτηση’’ των οπαδών;
Στο όχι και τόσο μακρινό καλοκαίρι του 2023 (Αύγουστο) οι ελληνικές ομάδες κλήθηκαν να αναλάβουν τις ευρωπαϊκές τους υποχρεώσεις. Μία από τις ομάδες αυτές αντιμετώπιζε μια ομάδα της Κροατίας μέσα στην Αθήνα. Η 7η Αυγούστου έφτασε και το άγχος παικτών αλλά και οπαδών για το αποτέλεσμα που θα φέρει η ομάδα τους, χτύπησε κόκκινο. Οι οπαδοί της ξένης ομάδας δεν ερχόντουσαν με φιλικές διαθέσεις, κάτι που έκανε όλο τον κόσμο της πρωτεύουσάς μας να είναι επιφυλακτικός όσον αφορά την κυκλοφορία στους δρόμους. Οι ώρες πέρασαν και οι φόβοι πολλών επιβεβαιώθηκαν, ο καυγάς είχε ήδη ξεκινήσει. Ρόπαλα, ξύλα και πολλά άλλα επικίνδυνα αντικείμενα ήταν τα όπλα της ‘’επικράτησης’’. Δυστυχώς το μοιραίο συνέβη, ένας νεαρός οπαδός της ελληνικής ομάδας δεν τα κατάφερε και υπέκυψε στα τραύματά του. Το γεγονός αυτό προκάλεσε τεράστια θλίψη σε όλο τον αθλητικό χώρο ανεξαρτήτως της ομάδας που υποστήριζε ο καθένας.
Αυτό το τραγικό συμβάν, προκάλεσε ένα παράξενο φαινόμενο που δεν συνηθίζεται μεταξύ οπαδών διαφορετικής ομάδας. Ακριβώς από την επόμενη μέρα, κύματα στήριξης ευχών και προσευχών για τον άτυχο νεαρό πλημμύρισαν το διαδίκτυο, και τι να έκαναν θα μου πείτε; Φυσικά αυτό ήταν το ανθρώπινο. Όλο αυτό το περιστατικό με έκανε να αναρωτηθώ, Τι ενώνει άραγε του οπαδούς; Είναι ένα τραγικό περιστατικό όπως αυτό ή μήπως θα έπρεπε η στήριξη αυτή να υπάρχει χωρίς να έχει ακολουθήσει κάτι θλιβερό;
Όπως προανέφερα, το άρθρο αυτό δεν ψάχνει λύση στο θέμα της βίας, αλλά να προβληματίσει και να ευαισθητοποιήσει τους αναγνώστες του. Βέβαια ίσως και αυτή να είναι η αρχή της λύσης.
Κείμενο:
Χρήστος Κωδωνάς
