Καύσωνας και εγώ στο λάπτοπ διαβάζω το τελευταίο δελτίο της σημαντικής (σου ανοίγει τα μάτια) έκδοσης ΔΗΜΟΓΡΑΦΙΚΑ ΝΕΑ, Τεύχος 50, 2025 (Εργαστήριο Δημογραφικών & Κοινωνικών Αναλύσεων(ΕΔΚΑ), ΤΜΧΠΠΑ-Π.Θ. Ινστιτούτο Δημογραφικών Ερευνών). Με τίτλο: Δημογραφικές εξελίξεις στη Μαγνησία: κατοικησιμότητα και απασχόληση στους οικισμούς της υπαίθρου η Ιφιγένεια Κοκκάλη και ο Πρόδρομος Μαρδάκης μας διαφωτίζουν σε καίρια ζητήματα.
Η αναλυτική ματιά, η επιστημονική γερή τεκμηρίωση, οι γνώριμοι αριθμοί και τα ίχνη φθοράς- σκέφτομαι την Περιφέρεια μου, τον Νομό μου.
Υπογραμμίζω την επιλογική παράγραφο:
«Επομένως, το ζήτημα για την ύπαιθρο δεν είναι κατά πόσο μπορεί να ανακάμψει εστιάζοντας μόνο στη συγκράτηση και αναπαραγωγή του δικού της πληθυσμού· φαίνεται πως, παράλληλα, θα πρέπει να στραφεί και στην προσέλκυση νέου πληθυσμού. Η σύγκριση των φυσικών ισοζυγίων μεταξύ αλλοδαπών και γηγενών πληθυσμών στις Περιφερειακές Ενότητες της Θεσσαλίας συντείνει στην δεύτερη υπόθεση. Σε αυτό το πλαίσιο, το κρίσιμο (αναπτυξιακό) ερώτημα δεν είναι πόσοι άνθρωποι κατοικούν στην ύπαιθρο, αλλά εάν αυτοί που θέλουν να ζήσουν στην ύπαιθρο μπορούν να το πράξουν. Δηλαδή, κατά πόσο η παροχή υπηρεσιών και εξυπηρετήσεων εξασφαλίζουν μια καλύτερη –δηλαδή ποιοτικότερη –ζωή στην ύπαιθρο. Προφανώς, τα ζητήματα της απασχόλησης και της στέγασης παραμένουν τα πιο κρίσιμα».
Και πάμε λοιπόν- τι σχέδιο έχουμε σε εξέλιξη, στα σκαριά, για την ποιότητα ζωής στις περιοχές μας. Αυτή που θα σταματήσει την δημογραφική κατάρρευση και θα δώσει ελπίδες για μια (απαραίτητη) ανάκαμψη; Αλλιώς, το ένα ντόμινο θα ρίξει το άλλο. Από το μικρό χωριό στην μεγάλη, χαοτική πόλη (όπου κατοικοεδρεύει η μισή και πλέον χώρα…).
Αντώνης Ν. Παπαβασιλείου
ΧΡΟΝΙΚΑ ΔΥΤΙΚΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ
