της Βασιλικής Ν. Γκάσταρη
Γρεβενά, 2-3-2024
Κάποτε, ψηλά στους γαλάζιους αιθέρες, οι πανέμορφοι άγγελοι που προστάτευαν τα καλό στον πλανήτη Γη, είχαν σύναξη. «Δεν πάει άλλο, πολύ καιρό τους αφήσαμε μόνους, χρειάζονται βοήθεια», είπε ο Αρχάγγελος Μιχαήλ. Ξέρετε, οι Άγγελοι δεν έχουν φύλο, μπορούν να εμφανίζονται ως άνθρωποι, είτε ως αγόρια, είτε ως κορίτσια. «Ήρθε η ώρα να πάμε κοντά τους, με μια αποστολή δύσκολη και οδυνηρή, την αποστολή με κωδικό όνομα «στείλε όταν φτάσεις». Μουρμουρητό κι οχλαγωγία επικράτησε στην, συνήθως ήρεμη, αγγελική σύναξη. «Ζητώ εθελοντές. Οι πρώτοι 57 θα έχουν την τιμή να θυσιάσουν τη ζωή τους για να ξεσκεπάσουν τα εγκλήματα που παίρνουν χώρα στην πολυαγαπημένη και πολυπαθή ΕΛΛΑΔΑ». Χιλιάδες ήταν οι εθελοντές, όμως ο Αρχάγγελος Μιχαήλ, που είχε έρθει σε επαφή με τους ανθρώπους δισεκατομμύρια φορές, διάλεξε τους πιο φωτεινούς, έμπειρους και δυνατούς αγγέλους. Κι άλλοι, πολλοί, άξιοι και γενναίοι άγγελοι θα συμμετείχαν στην προκαθορισμένα τραγική αποστολή, όμως οι 57 θα γράφονταν ανεξίτηλα στην ιστορία τόσο των ανθρώπων, όσο και των αγγέλων.
«Ελλάδα, γιατί επιλέγουμε την Ελλάδα;» ρώτησε ένας από τους 57 αγγέλους. «Επειδή είναι μια ιερή κι ευλογημένη χώρα, με ανθρώπους άξιους και δυνατούς, που όμως είτε έχουν πέσει σε αδράνεια, είτε φοβούνται, είτε τους κέρδισε η απληστία. Εκεί έχει ριζώσει το κακό για τα καλά, όμως ο λαός δεν έχει άλλη υπομονή, ήρθε η ώρα να δώσουν χώρο στο Φως», απάντησε ο Αρχάγγελος Μιχαήλ, που με τις στρατιές των Αρχαγγέλων και Αγγέλων του προστατεύει τους ανθρώπους από γεννήσεως κόσμου.
Ξαφνικά η Μαρία άνοιξε τα μάτια της. «Τι παράξενο όνειρο κι αυτό!», άκουσε τη φωνή της να αντηχεί στο παιδικό της δωμάτιο. «Ωχ, παρακοιμήθηκα! Πρέπει να προλάβω την ταχεία για Θεσσαλονίκη» είπε και σε δέκα λεπτά ήταν στην πόρτα του σπιτιού τους. Ένα βιαστικό φιλί από τη μαμά της και το κλασικό «στείλε μήνυμα όταν φτάσεις». «Τι αστείο, υπήρχε και στο όνειρό μου αυτή η ατάκα», σκέφτηκε η Μαρία στο ταξί, καθοδόν για το Σταθμό Λαρίσης. Σπούδαζε Αγγλική Φιλολογία στη Θεσσαλονίκη, αλλά ήταν και στην πανεπιστημιακή ομάδα βόλευ, ζωγράφιζε κι αγαπούσε το θέατρο και τις τέχνες. «Μωρό μου, πόσες χιλιάδες ιδέες περνούν κάθε στιγμή από το κεφαλάκι σου», της έλεγε συχνά η μητέρα της η Νίκη και της φιλούσε γλυκά το καθάριο μέτωπο.
Σε λίγο συνάντησε το φίλο της και μπήκαν γελώντας στην αμαξοστοιχία για Θεσσαλονίκη. Από μικρή της άρεσε να ταξιδεύει με τρένο. Αθήνα-Θεσσαλονίκη, το αγαπημένο της δρομολόγιο. Με τη μαμά της πήγαιναν συχνά στη θεία της που ζούσε στην ξεμυαλίστρα συμπρωτεύουσα. Καρέ καρέ αποτυπώνονταν οι εικόνες από το παράθυρο του τρένου, που μετά τις μετέφερε και στον καμβά, στις εξωπραγματικά όμορφες ζωγραφιές της.
Είχε αποκοιμηθεί γλυκά, σαν άγγελος, πάνω στον ώμο του φίλου της. Ξαφνικά, άκουσε ένα οδυνηρά δυνατό «μπαμ». «Μαμά μου!», πρόλαβε να φωνάξει. Ένα απόκοσμο φως τύφλωσε τα μάτια της. Όταν τα ξανάνοιξε ήταν σε έναν γαλάζιο χώρο. «Καλώς ήρθες Μαρία» της είπε ένας άγγελος που είχε τη μορφή του φίλου της. «Ίδιο το όνειρο της σύναξης των αγγέλων» είπε η Μαρία. «Δεν είναι όνειρο, Μαρία» της μίλησε ο πιο φωτεινός άγγελος από όλους. «Είχες μια δύσκολη αποστολή για το καλό των ανθρώπων, θυμάσαι;». Άξαφνα, ο καμβάς της ανθρώπινης ζωής της έγινε ολόλευκος και είδε την αλήθεια στα πρόσωπα των 56 ακόμη αγγέλων και του αρχαγγέλου Μιχαήλ. «Είχατε την πιο δύσκολη αποστολή, μπράβο σας άγγελοι. Από αυτή τη στιγμή, γνωρίζετε τι πρέπει να πράξετε. Θα εμφανίζεστε ως όνειρο ή όραμα στους αγαπημένους σας στη γη, που τόσο προσεχτικά είχατε επιλέξει ως προς το ήθος και τη δύναμη ψυχής. Θα τους στηρίξετε μέχρι να νικήσει το Καλό στην Ελλάδα. Όταν νικήσει εκεί, θα εξαπλωθεί, σαν το θερμό φως τους ήλιου, παντού. Η Αποστολή: «στείλε όταν φτάσεις», εξετελέσθη. Μπράβο σας! Σας ευχαριστούμε!».
