Ευαγγελία Μπόγκια
Μια σεμνή αποτύπωση, μιας πολύχρονης συνεισφοράς, στα ΓΡΕΒΕΝΆ, που άφησε σημάδια στο “πέρασμα” των χρόνων.
Εκεί, στο «πέρασμα» των χρόνων, λεφούσι οι άνθρωποι, περνούν και περνούν και χάνονται στον καταποτήρα της λησμονιάς, χωρίς να αφήνουν σημάδι από την άυλη κληρονομιά τους.
Είναι, όμως, κάποιοι που αφήνουν σημάδια ανεξίτηλα, χαραγμένα στο παλίμψηστο, τόσο έντονα, που δεν σβήνουν. Mένουν, ως άσβηστοι κηροστάτες και φεγγοβολούν στο «πέρασμα», και ονοματοδοτούν τα σημάδια!…
Σημάδια που κοσμούν τον Τόπο. Σημάδια που όσα περισσότερα είναι και όσοι περισσότεροι πολίτες συμμετέχουν στις δυναμικές συλλογικότητες και δημιουργούν, τόσο ο Τόπος ανυψώνεται. Aνεβαίνει στην κλίμακα των γενικότερων αξιολογήσεων από την πάνδημη κοινότητα των πολιτών. Γίνεται πιο θελκτικός. Ανεβάζει την αυτοεκτίμηση και ισχυροποιεί την ταυτότητα των δημοτών. Στοιχεία απαραίτητα, που θωρακίζουν το μέλλον.
Στην κλίμακα αυτή αναγράφονται οι πολίτες ενός Τόπου με την εποικοδομητική ιδιότητα του ενεργού πολίτη, του δωρητή, του ευεργέτη. Όλοι, αυτοί, οι πολίτες της προσφοράς βρίσκονται κάτω από την εύφορη ανιδιοτέλεια και την περισσή αγάπη για την πατρίδα…
Είναι σαν τις πολύτιμες χάντρες στο περιδέραιο ενός Τόπου , μιας πόλης. Βάλτε ένα περιδέραιο, γεμάτο από τέτοιες χάντρες για να δείτε με πόσο φως θα φωτίζεται το «πέρασμα», η Ιστορία του Τόπου και η Μεγαλοσύνη του.
Στις μέρες μας, δεν είναι πολλά τα σημάδια από το «πέρασμα» του Τόπου μας. Και όταν το «πέρασμα» θαμπώνει, τότε ο Τόπος βυθίζεται, συρρικνώνεται και γίνεται ανυπόληπτος, χωρίς ιδιαίτερη σημασία. Τότε πλακώνει η βαθιά σκιά της παρακμής!
Είναι αρκετοί, οι συμπολίτες μας, που συμμετείχαν στους θεσμούς τα τελευταία χρόνια, ελάχιστοι όμως είναι εκείνοι που άφησαν το αποτύπωμά τους. Η μνεία στους παλιούς δημιουργούς λειτουργεί, ως συγκινητική προτροπή στους ανερχόμενους νέους του Τόπου.
Σήμερα, με βαθιά εκτίμηση, θα προσεγγίσουμε τη δημιουργική παρουσία, της συμπατριώτισσας μας Ευαγγελίας Μπόγκια. Και κατά την έκφραση σχεδόν όλων των Γρεβενιωτών, της Βαγγελίτσας των Γρεβενών.
Όποιο μετερίζι κι αν επισκεφτείς, τα τελευταία πενήντα χρόνια, θα την βρεις στον προμαχώνα, ντυμένη με της προσφοράς την αρματωσιά, στα Γρεβενά. Εκεί αγόγγυστα, με ανιδιοτέλεια, με ακατάβλητη θέληση να υπερασπίζεται τον Τόπο και την δημιουργική του ανασαιμιά.
Εκεί στις βουνοκορφές της Γρεβενιώτικης Πίνδου, για τριάντα δύο (32) χρόνια, δεκαέξι(16) απ αυτά πρόεδρος στο Χιονοδρομικό Ορειβατικό Σύλλογο Γρεβενών(ΧΟΣΓ), να σκαρφαλώνει στο όνειρο για να αποκτηθεί η υποδομή για το μεγαλύτερο χιονοδρομικό κέντρο της επικράτειας, που θα οδηγούσε το Νομό, όπως ελπίζαμε, στις στράτα της ανάπτυξης. (Από τα ιδρυτικά μέλη του ΧΟΣΓ, που έζησαν το όνειρο από τη σύλληψή του μέχρι και την υλοποίηση του).
Από τον ΧΟΣΓ, η δράση της εξακτινώνεται, με την συμμετοχή της στο Διοικητικό Συμβούλιο της Ελληνικής Ομοσπονδίας Χιονοδρομίας (ΕΟΧ) για 6 χρόνια (2 θητείες). Τα Γρεβενά αποκτούν μεγαλύτερη αναγνωρισιμότητα, ως Τόπος των χειμερινών σπορ.
Με την ίδια επιδίωξη συμμετέχει στο Διοικητικό Συμβούλιο της Ελληνικής Ομοσπονδίας Ορειβασίας και Αναρρίχησης, όπου εκλέγεται για 3χρόνια (1 θητεία).
Οι διαδοχικές κυβερνήσεις, εκτιμώντας το έργο και το αμέριστο ενδιαφέρον της, για την ανάπτυξη του ορεινού όγκου, τη διορίζουν στο Δ/Σ του Φορέα Χιονοδρομικού Κέντρου Βασιλίτσας για (3 θητείες).
Μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του Κέντρου Πρόληψης Εξαρτήσεων και Προαγωγής της Ψυχοκοινωνικής Υγείας «Ορίζοντες». Από την ίδρυση του κέντρου, το 1995, μέχρι και σήμερα, ήτοι 30 συναπτά έτη.
Εκλέγεται στις πρώτες αρχαιρεσίες για την ανάδειξη της πρώτης αιρετής Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης 1995~1998 και διατελεί πρόεδρος του Νομαρχιακού Συμβουλίου τα δύο πρώτα χρόνια, 1995~1996.
Το 1998 κατέρχεται στις εκλογές ως υποψήφια Δήμαρχος Γρεβενών. Αποδέχεται το αποτέλεσμα με εύλογη συγκατάβαση και τιμά το ρόλο της αρχηγού της ελάσσονος αντιπολίτευσης, 1998~2002.
Συμμετέχει στις Δημοτικές Εκλογές του 2007, όπου και εκλέγεται με τον νικηφόρο συνδυασμό και αναλαμβάνει αντιδήμαρχος οικονομικών τον πρώτο χρόνο και πρόεδρος πολιτιστικών θεμάτων για τα δύο επόμενα. Συμβάλλει στη δημιουργία μιας σειράς σημαντικών παρεμβάσεων στην κοινωνία των Γρεβενών.
Διετέλεσε για ένα χρόνο αντιπρόεδρος στο Γενικό Νομαρχιακό Νοσοκομείο Γρεβενών.
Αν στη μνήμη της πόλης έχουν αποτυπωθεί όλα, το καθένα με το δικό του ιδιαίτερο βάρος, η ίδρυση του Συλλόγου Αλληλεγγύης και Εθελοντισμού «ΕΛΠΙΔΑ» βρίσκεται στην πλέον επίσημη θέση στο κεντρικό σαλόνι της. Πρόεδρος από την πρώτη ημέρα της ίδρυσης του μέχρι σήμερα, επί 28 έτη, Η θητεία της ανανεώνεται, μέσα από τις καταστατικές αρχαιρεσίες του Συλλόγου. Πράγμα που αποδεικνύει την καθολική αποδοχή της δυναμικής της δράσης. Μια δράση που ερμηνεύεται με την οργάνωση παρεμβάσεων για την εξοικονόμηση πόρων και την παράλληλη διοχέτευση αυτών των πόρων στη ψυχική και οικονομική στήριξη των πιο αδύναμων συμπολιτών μας, που έπεσαν στην αντίληψη των μελών του Συλλόγου. Είναι μια πρωτοβουλία και δράση που μας βάζει, ως περιοχή στο κάδρο των περιοχών με ανθρωποκεντρικές πρωτοβουλίες. Έτσι χτίζεται η κοινωνία της Ελπίδας, όχι στη λογική της ελεημοσύνης, αλλά στη λογική της συλλογικής αυτενέργειας, του αλτρουισμού και της αλληλεγγύης, της ισοτιμίας και της ισοπολιτείας που είναι η κορυφαία αρετή της ελεύθερης συμμετοχικής Δημοκρατίας.
Άφησα τελευταία τη συμμετοχή της στο Εφορευτικό Συμβούλιο της Δημόσιας Κεντρικής Βιβλιοθήκης Γρεβενών. Συμμετείχε τρεις θητείες. Συνολικά 9 χρόνια. Η παρουσία της με την αύρα και τη δυναμική της, με τη σύνεση και την εγκάρδια στήριξή της, συνέβαλε στο δημιουργικό αποτέλεσμα των παρεμβάσεων της Βιβλιοθήκης στην κοινωνία των Γρεβενών.
Αν επιθυμούμε να βρούμε το δρόμο που οδηγεί στη δημιουργική επιβίωση του Τόπου, δεν έχουμε άλλη επιλογή από τα να ακολουθήσουμε το βηματισμό της Βαγγελίτσας. Της Βαγγελίτσας της οργανωμένης Χιονοδρομίας, της Ορειβασίας, της Αναρρίχησης, της Πολιτιστικής Δημιουργίας, της Αλληλεγγύης και του Αλτρουισμού.
Ενεργοποίηση λοιπόν όλων μας στους θεσμούς της πόλης. Ενεργοποίηση στις δυναμικές συλλογικότητες στην οικονομία και στην κοινωνία για να φτιάξουμε ένα ανάχωμα στην κατηφόρα…
Υπάρχει μια αναντίρρητη αλήθεια πως η μνήμη είναι επιλεκτική. Δεν συγκρατεί στην απόχη της παρά μόνο τα πιο σημαντικά και τα πιο ενδιαφέροντα για την κοινωνία.
Εκεί λοιπόν στο «πέρασμα» των χρόνων, στέκονται σημάδια με ανεξίτηλη σήμανση, που δεν μπορεί να τα απορροφήσει ο καταποτήρας της λησμονιάς και φέρνουν χαραγμένη την άυλη κληρονομιά τους. Σημάδια με την επωνυμία της Βαγγελίτσας των Γρεβενών.
Ζαγκανίκας Σίμος
