Όταν οι καλοκαιρινές αποδράσεις γίνονται πολυτέλεια για ολίγους
Η παραδοσιακή εικόνα του Έλληνα που απολαμβάνει τα μπάνια του στα νησιά, τις ταβέρνες δίπλα στο κύμα και την ανεμελιά του θέρους, μοιάζει όλο και περισσότερο με σκηνή από παλιό ελληνικό κινηματογράφο. Τον ασπρόμαυρο, τον ορθόδοξο. Σύμφωνα με πρόσφατα στοιχεία της Eurostat, σχεδόν οι μισοί Έλληνες αδυνατούν να καλύψουν το κόστος διακοπών έστω και για μία εβδομάδα – στοιχείο που αποτυπώνει την οικονομική πραγματικότητα πίσω από τις “ιδανικές” καλοκαιρινές φωτογραφίες των social media. Εκεί όλα βαίνουν καλώς…
Αν και τα δεδομένα αφορούν το 2024, το φαινόμενο δεν είναι καινούργιο. Αντιθέτως, το «κάθε πέρυσι και καλύτερα» φαίνεται πως βρίσκει τη θλιβερή του εφαρμογή και στον τουρισμό. Η Ελλάδα δεν αποτελεί εξαίρεση στην ευρωπαϊκή εικόνα: το 60% των Ιταλών δηλώνουν πως δυσκολεύονται να ανταποκριθούν οικονομικά σε μια ολιγοήμερη απόδραση, ενώ και οι Γερμανοί, επηρεασμένοι από την πολιτική λιτότητας της κυβέρνησης Μερτς, αρχίζουν να βλέπουν τις διακοπές ως προνόμιο και όχι ως αυτονόητο δικαίωμα.
Το μειωμένο διαθέσιμο εισόδημα, ο εκρηκτικός πληθωρισμός και οι αυξημένες τιμές μετακίνησης και διαμονής έχουν μετατρέψει τις καλοκαιρινές διακοπές σε «όνειρο θερινής νυκτός». Ή σε μια «αναγκαστική» επιστροφή, στα όρη και τα βουνά, όπως εμείς οι έμπειροι Γρεβενιώτες…
Η Ελλάδα του ήλιου και της φιλοξενίας εξακολουθεί να λάμπει για τους τουρίστες του εξωτερικού. Όμως για τον μέσο Έλληνα, το καλοκαίρι μοιάζει πια με εποχή προσμονής και όχι απόλαυσης. Και όσο η οικονομική πίεση συνεχίζεται, η ερώτηση παραμένει αναπάντητη: Διακοπές τέλος;
Θεολογία Δ. Τσουκαλά
