Του ΧΡΗΣΤΟΥ ΓΡΙΔΑ
Με αφορμή ένα σχόλιό μου σε ένα post σχετικά με τη μείωση μαθητών στα σχολεία της πόλης των Γρεβενών και το δημογραφικό πρόβλημα που γίνεται όλο και πιο ορατό, αποφάσισα να γράψω το παρακάτω κείμενο.
Τα Γρεβενά και τα χωριά μας… κάποτε είχαν ζωή, με πλατείες γεμάτες παιδιά, καφετέριες και καφενεία γεμάτα κόσμο, και χωριά που έμοιαζαν να στέκονται αγέρωχα στο πέρασμα του χρόνου. Σήμερα; Σήμερα, τα Γρεβενά υποφέρουν. Η νεολαία έχει φύγει για τα αστικά κέντρα ή το εξωτερικό, κυνηγώντας ευκαιρίες που εδώ δεν υπάρχουν. Και γιατί να μείνουν; Οι δουλειές είναι ελάχιστες, οι ευκαιρίες λιγοστές, και η στήριξη από το κράτος σχεδόν ανύπαρκτη. Οι πολιτικοί μας, από την άλλη, υπόσχονται τα πάντα, αλλά δεν παραδίδουν τίποτα. Στα λόγια, σχέδια, επενδύσεις, και προγράμματα. Στην πράξη; Σιγή.
Εμείς όμως, που μείναμε, τι θα κάνουμε; Και όπως έλεγε κι ο αγαπημένος μου Τζιμάκος: “Γ… γιατί χανόμαστε!” Όχι από μαγκιά, αλλά από ανάγκη. Γιατί αν δεν πάρουμε την κατάσταση στα χέρια μας, τα Γρεβενά θα συνεχίσουν να σβήνουν σιγά σιγά, μέχρι να γίνουν μια γραμμή σε κάποιο βιβλίο. Κι εμείς, ως παιδιά και εγγόνια αυτού του τόπου, δεν έχουμε την πολυτέλεια να περιμένουμε τους σωτήρες που δεν έρχονται ποτέ.
Τι κάνουμε λοιπόν; Ξεκινάμε με τα μικρά. Υποστηρίζουμε τις τοπικές επιχειρήσεις, φτιάχνουμε δίκτυα συνεργασίας και βάζουμε στόχο να κρατήσουμε ζωντανό τον τόπο μας. Επενδύουμε στην εκπαίδευση, φέρνουμε νέες ιδέες και αξιοποιούμε τις φυσικές ομορφιές που έχουμε. Πρέπει να δημιουργήσουμε τις βάσεις για μια οικονομία που στηρίζεται στις δικές μας δυνάμεις.
Ναι, οι προκλήσεις είναι πολλές. Ναι, το δημογραφικό πρόβλημα δεν λύνεται από τη μια μέρα στην άλλη. Αλλά δεν χρειαζόμαστε άμεσα μεγάλες λύσεις για να κάνουμε τη διαφορά. Αρκεί μια σπίθα για να ανάψει μια φωτιά.
Κι αν δεν το κάνουμε εμείς, ποιος θα το κάνει; Δεν χρειαζόμαστε άλλες δικαιολογίες και υποσχέσεις. Χρειαζόμαστε δράση, χρειαζόμαστε κίνητρα για να μην φύγει κι άλλος κόσμος, και, μακάρι, να επιστρέψουν οι νέοι μας. Χρειαζόμαστε όραμα για να δούμε τα Γρεβενά ξανά ζωντανά. Στο τέλος της ημέρας, το μήνυμα είναι απλό: Αγαπάτε γιατί χαθήκαμε, γιατί είναι η πιο αυθεντική και άμεση υπενθύμιση ότι έχουμε ευθύνη. Ευθύνη να μη χαθεί αυτός ο τόπος που αγαπάμε. Ευθύνη να κάνουμε τα Γρεβενά πόλη.
