Βρέχει τώρα. Όχι σαν το Μασατσούσετς και τις γύρω του περιοχές. Εκεί χιόνισε. Κανονικό Κρίστμας χιόνι. 1970 (ήμουν ενός έτους, στα χιονισμένα Γρεβενά) και η χορωδία δοκιμάζει την καλλιφωνία της, ενώ μια βαθιά παιδεία ξεχειλίζει από παντού στη σχολή Barton (a Barton man never lies). Από παντού; Όχι. Εκεί (όπως και στο κάθε αλλού) μαίνεται Θουκυδίδειος πόλεμος: παθών, εξουσίας, τύχης, αποτυχιών, σφαλμάτων, αδικιών κ.ο.κ.
(Στάση για γουλιά καφέ και μπισκότο).
Μουσικές πέφτουν βροχή, θεσπέσιες, νοσταλγικές, ποίηση σε γκρούβη ρυθμούς. Ο κ. καθηγητής (Paul Giamatti) αγαπά τον Μάρκο Αυρήλιο (και τον δωρίζει συνεχώς). Και τον κύριο Jim Beam επίσης. Είναι βαθιά ανθρωπιστής, επιδέξια ιδιότροπος, κουφαίνει τον μπάρμαν και τον απηυδισμένο ΑηΒασίλη, απαγγέλλοντας τους αρχαία Ελληνικά, ενώ ταυτοχρόνως καπνίζει μακάρια την πίπα του. Ο νεαρός (Dominic Sessa), από τους ελάχιστους εναπομείναντες, holding over, στην σχολή τα Χριστούγεννα (και τι ωραία η απόδοση “Τα Παιδιά του Χειμώνα”) δίνει ρεσιτάλ αναζήτησης πατημάτων (τον ντορό της ζωής ψάχνει κι αυτός), ένας μποέμ και ποιητής εν τη γενέσει (και hormonal vulgarian). Μαζί θα τα σπάσουν, κυριολεκτικά, θα βρεθούν και στην αυλή του βιβλιοπωλείου Brattle στην Βοστώνη, το έψαξα γιατί το ζήλεψα. Μαζί τους, φύλακας άγγελος, η υπεύθυνη της κουζίνας της σχολής (Da’Vine Joy Randolph) -μόλις έχασε το παιδί της στο Βιετνάμ.
Μια ταινία που σε χαρίζει/αφήνει χαμόγελα, ανθάκια σκέψης, κουβέντες – ριπές (“for most people, life is like a henhouse ladder: shitty and short”). Κυρίως έχει το άρωμα μιας βαθιάς ανθρωπιάς. Ναι, υπάρχουν καλοί άνθρωποι εκεί έξω, στο σουρεάλ της καθημερινότητας. Και συνήθως δεν νικούν στους Πελοποννησιακούς Πολέμους, αλλά ξέρουν, τουλάχιστον, να σφίγγουν ζεστά ένα χέρι.
Τhe Holdovers, του Alexander Payne- παίρνεις πράγματα, να γράψεις τη δική σου μονογραφία για την απίστευτη σου (τη δικιά μου, όλων μας) ανθρώπινη περιπέτεια.
Επτά αστέρια, σαν εκείνο το γερό κονιάκ στο γραφείο της γερο-αλεπούς.
ΥΓ1 Ακούστε και το τραγούδι τίτλων τέλους, “Crying, Laughing, Loving, Lying” by Labi Siffre, https://www.youtube.com/watch?v=J3i5qQnFPNA.
ΥΓ2 Thanks Nick.
Αντώνης Ν. Παπαβασιλείου
