Του Γιώργου Νούτσου*
θα είμαι λιτός στο λόγο
Τρία σκυλιά κατασπάραξαν μια πενηντάχρονη γυναίκα και μάνα δύο ανήλικων παιδιών. Τραγικό σαν γεγονός, που δύσκολα μπορεί ο ανθρώπινος νους να αφομοιώσει
Ένα σκυλί κακοποιήθηκε βάναυσα και βρήκε τραγικό θάνατο, ίσως από ανθρώπους, πράγμα που μένει να αποδειχτεί
Λέχθηκαν και γράφτηκαν πολλά και για τις δυο περιπτώσεις
Άλλα με λογική, άλλα με οργή, άλλα με υπερβολές
Δημιουργήθηκαν μέτωπα αντίστοιχα των εικονολατρών και των εικονομάχων. Χαράχτηκαν κόκκινες γραμμές στην ελληνική κοινωνία. Ζωόφιλοι ενάντια σε ανθρωπόφιλους και τούμπαλιν…και στη μέση η λογική, η σύνεση, το μέτρο…
Ποιος αμφιβάλλει για την ανάγκη να προστατεύουμε και να συμβιώνουμε όμορφα με τους τετράποδους φίλους μας;
Ποιος από την άλλη, με φρόνηση σκεπτόμενος, δεν θέλει αυτή η συμβίωση να γίνεται με κανόνες και ιεράρχηση, ώστε και τα ζώα με έλεγχο και παρακολούθηση να ζουν ανάμεσα ή μαζί μας και οι άνθρωποι να μη κινδυνεύουν από ελλειμματικές συμπεριφορές, είτε των Φορέων που έχουν την ευθύνη για την ομαλή ένταξή τους στις ζωές μας, είτε εκείνων που επιλέγουν να τα υιοθετούν, αναλαμβάνοντας και την ευθύνη αυτής τους της επιλογής
Σιχαίνομαι τις υπερβολές ένθεν κακείθεν
Η κακοποίηση του Χάσκυ στην Αράχοβα, πήρε έκταση τεράστια, ανακίνησε το πολιτικό σκηνικό, κινητοποίησε την Κρατική μηχανή, Συλλόγους και φιλόζωους και για πολλές μέρες δέσποσε και εξακολουθεί να δεσπόζει στην ειδησεογραφία
Ο τραγικός θάνατος της πενηντάχρονης, από την άλλη, προκάλεσε θλίψη, τρόμο, σε κάποιους οργή, όμως φρονώ και διορθώστε σε αν κάνω λάθος, δεν συνεπήρε την Ελληνική κοινωνία σε ανάλογο βαθμό, ούτε ξεσήκωσε ορδές κάθε μορφής δικαιωματιστών, να υπεραμυνθούν το δικαιώματος της ζωής στον καθένα από μας και να απαιτήσουν την οριοθέτηση των υποχρεώσεων και ευθυνών, που συνεπάγεται η κατοχή ενός ζώου
Να η λοιπόν η ανάγκη για επίκληση της λογικής και του μέτρου
Τυχαίνει να είμαι κάτοχος τριών τετράποδων φίλων ( ενός σκύλου και δυο γατών) που τους υπεραγαπώ. Προσπαθώ να τους εποπτεύω, να τους δίνω όσα έχουν ανάγκη, συνυπάρχω μαζί τους και απολαμβάνω την υπέροχη παρέα τους. Δεν μπορώ όμως να μην ανησυχώ και να μην αναλογίζομαι και την ευθύνη που απορρέει από την κατοχή τους, ιδίως όταν συμβαίνουν γεγονότα σαν κι αυτά, που πιο πάνω περιέγραψα
Οι Δήμοι έχουν από την Πολιτεία επιφορτιστεί με την ευθύνη των πολυάριθμων αδέσποτων.
Οφείλουν επιτέλους να βρούν τον τρόπο να την αναλάβουν
Πολλοί από εμάς, έχουμε την ευθύνη των τετράποδων φίλων μας που επιλέξαμε να υιοθετήσουμε.
Επίσης οφείλουμε να την αναλάβουμε
Και ειναι καιρός να το πράξουμε, χωρίς ιαχές και προκλήσεις, χωρίς αρνήσεις και δικαιολογίες, ώστε κάποια στιγμή να ελαχιστοποιήσουμε επιτέλους την τραγικότητα των στιγμών, που δοκιμάζουν όσο κι αν φαίνεται απίστευτο, την κοινωνική συνοχή και στερούν από όλους μας την μοναδική χαρά της αρμονικής μας συνύπαρξης με τους τετράποδους φίλους μας….!
- Πολιτικός επιστήμονας, πρ. δήμαρχος Γρεβενών
